Hani başlayıp da bitiremediğimiz, sıkılıp bıraktığımız ya da içimize sinmeyen danteellerimiz vardır ya, onlar bir kutuda senelerce beklerler. Atmayada kıyılmaz, ne ölür ne güler. İşte böyle kalan dantellerden bebek yastıkları diktim. Hem de renklendirmeli... Çok şeker oldular.
Saraylım da böylesini sever, paşazade torunu canım, öyle dümdüz olmasın :)
